Równo 3 lata temu do naszego wprowadziliśmy się na Wawer. Tego samego dnia przywiozłem do nas Ryśka. Był przestraszony, cały zestresowany, nie chciał wejść do domu.Tej nocy mimo śniegu spał na zewnątrz.
Zdjęcie po prawej stronie zrobiliśmy wczoraj. Spójrzcie jaka zmiana (nie licząc oczywiście pogody)! Rysiek jest zdrowy (mimo że cały czas w jego ciele tkwią pociski ze śrutówki), pewny siebie i mam nadzieję, że szczęśliwy.
Leo odpoczywa, zdjęcie z Listopada
To był dla nas ciężki tydzień, odszedł Leo. Smutny moment, bolesne i nowe, ale chyba potrzebne doświadczenie. Byłem z nim odkąd znalazłem go pod bramą, aż do samego końca … Rycho też za nim tęskni.
Rysiek i Leo
Zżyliśmy się z maluchem, mimo że był u nas tylko 3 miesiące. Śmiertelnie chory, wychudzony i wyrzucony znalazł się w październiku pod domem. Na początku chcieliśmy doprowadzić go do względnego zdrowia i poszukać nowego zaufanego domu/właściciela. Potem zaczęły się nocne wizyty u weterynarza, karta w poradni kardiologicznej ( dotychczas nawet nie wiedziałem, że takowe istnieją) , diagnoza-wyrok i już wiedzieliśmy, że zostanie Leo zostanie u nas do swojego końca. Mały ciałem, wielki duchem. Chłop wiedział czego chce i prawie zawsze dopinał swego. Na koniec zacząłem za nim wołać Boss 😉
Bardzo chciałbym spotkać osobę, która wyrzuciła Leo z domu. Wysłuchać jej historii … a potem sprzedać mocnego kopa.
W leczeniu pomagały nam kliniki Sfora oraz VetCarddia. Obie polecam.
Z dobrych wiadomości to wreszcie uśmiechnęło się do mnie szczęście i mój team
(Polsat Biega) został wylosowany w Rzeźnikowej loterii. Oznacza to, że jeśli zdrowie dopisze, 6 czerwca, wraz z Dominikiem stanę na starcie Biegu Rzeźnika, najsłynniejszego chyba górskiego ultramaratonu w Polsce. 80 km w Bieszczadach. Biegać po asfalcie zacząłem zanim to stało się modne, ale w Rzeźniku pierwszy raz pobiegnę, kiedy już prawie wszyscy ultrasi mają ten start za sobą 😉
Gdybyby ktoś nie wiedział, to na FB ruszyła strona Mistrzostw Polski Dziennikarzy w Półmaratonie. Biegniemy 1 marca we Wiązownej koło Warszawy. Dla najlepszych Garmin funduje zegarki biegowe.
Dziś będzie mało o bieganiu, bo cały czas jestem w ostrym roztrenowaniu. Ale tym razem robię to z głową. Staram powalczyć z siłą i “core stability” (czyli silne i wytrzymałe mięśnie, dla mnie sczególne ważne te od pasa w górę), która bardzo pomaga przetrwać maratony i biegi ultra, a na metę wbiega się wyprostowanym:)
Siłę próbuję zbudować na zajęciach crossfitu. Wiem, że to nie brzmi zbyt dobrze, bo nie jestem i nigdy nie byłem fanem “kultury cross fitu”. Chodzi mi o robienie wspólnych zdjęć po każdym ćwiczeniu, hasła motywacyjne, przybijanie piątki itp. W bieganiu takie rzeczy oczywiście też funkcjonują, ale jest tego znacznie mniej. Pozatym bieganie to sport raczej indywidualny, kiedy w cross fit’cie społeczność i ćwiczenia w grupie to esencja.
Ale wybrałem chyba optymalne miejsce dla mnie. To miejsce gdzie można spotkać fajnych ludzi, którzy traktują zajęcia bez niepotrzebnej napinki, a po treningu można zawsze kupić jakieś wegańskie jedzenie, albo batony Cliff czy nasze ZmianyZmiany.
A po ćwiczeniach ważna jest regeneracja i jedzenie 🙂 Wczoraj po raz pierwszy raz w życiu miałem okazję zamówić w Warszawie wegańską pizze z dowozem do domu. Factory Night Pizza z Pragi wprowadziła niedawno do swojego menu Vegan Pizze. Ser + sejtan lub pepperoni. Oczywiście wegańskie. Zero warzyw, zero tofu:). Na zdjęciu widać, że jest dobrze! Stosunek ceny do produktu też zadawalający.
pizza wegańska
Teraz zmiana tematu 🙂 Większość moich znajomych wie, że kiedyś mieszkałem w Australii. Moim głównym zadaniem na Antypodach były studia podyplomowe oraz prace dorywcze, które pomagały mi się tam utrzymać. Mało kto wie, że “po godzinach” wydzierałem się w zespole punkowym The Collapse. Zagraliśmy wiele koncertów i jedną trasę po całej Australii kiedy miałem już wyjeżdżać z kraju. Po moim wyjeździe zespół się rozpadł. Nagraliśmy kilka Ep’ek, i split EP. Graliśmy szybko … nasze koncerty nie trwały dłużej niż 20 minut 🙂 Piszę o tym, bo znalazłem na youtube naszą EP. Jakbym dobrze poszukał to mam gdzieś w domu winylową płytę z tym materiałem.
Pytacie o Leo, psa, którego ponad miesiąc temu znalazłem u siebie pod bramą. Myślałem, że trochę go podleczę (od pierwszego cierpiał na okropny kaszel), podtuczę (był naprawdę strasznie, strasznie wychudzony), umyję i poszukam dla niego jakiegoś domu. Nie za bardzo miałem ochotę na dwa psy w domu. Niestety 2 tyg. kuracji antybiotykiem nie pomogły. Pewnego dnia pies strasznie osłabł, zaczęły się duszności. W środku nocy wylądowałem z nim na weterynarskim ostrym dyżurze. Po badaniach typu echo serca, ekg, wet wydał diagnozę – ciężka choroba serca, ludzi w takim stanie wpisywani są na listę do przeszczepu … u psów stosuje się leki, które wyprowadzają na prostą, a potem … no właśnie, to dopiero przed nami. Prawda jest taka, że Leo już nigdzie nie oddaje. Będzie się “męczył” ze mną. Do końca.
Leo pod tlenem
A w przyszłym tygodniu zaczynam urlop i będę biegać w zupełnie innej strefie czasowej 🙂 Ale wcale nie będzie cieplej.